Płyta fundamentowa to podstawa budowy każdego domu niskoenergetycznego i pasywnego. Wykonanie zwykłych fundamentów bardzo mocno wpływa na pogorszenie właściwości tej przegrody, choć nie przekreśla całkowicie możliwości wybudowania domu w podwyższonym standardzie.
Pasywna płyta fundamentowa jest jedyną konstrukcją, która w sposób najbardziej kompleksowy ogranicza do minimum mostki termiczne w obrębie fundamentów. Pasywna płyta fundamentowa to konstrukcja prawie zupełnie nieznana w warunkach polskich i odmienna od „tradycyjnej” płyty fundamentowej znanej od dawna przy posadawianiu budynków na gruntach wysadzinowych lub przy wysokim poziomie wód gruntowych. Konstrukcja pasywnej płyty fundamentowej sprawia, że obciążenia związane z posadowieniem budynku rozkładają się powierzchniowo, nie punktowo.
Pasywną płytę fundamentową wykonujemy w szalunku traconym z twardego styropianu lub z polistyrenu ekstrudowanego. Z reguły stosuje się 2 warstwy układane naprzemiennie, każda o grubości 10-15 cm. Płyty styropianowe łączymy za pomocą specjalnych łączników. Szalunki układamy na zagęszczonej podsypce ( warstwie odsączającej ) o grubości 10-50 cm, zagęszczanej mechanicznie warstwami.
Płyta fundamentowa tego typu z reguły nie wymaga tradycyjnych wykopów – wystarcza zdjęcie wierzchniej warstwy humusowej. Zbrojenie płyty układamy na specjalnych podkładkach dystansowych w dwóch warstwach. Płyta ma najczęściej grubość od 15 do 25 cm i jest wykonywana z betonu klasy B30-W8 (wodoszczelnego). Beton zagęszczamy wibratorem powierzchniowym. Jako odwodnienie płyty fundamentowej stosujemy drenaż opaskowy ułożony w warstwie żwiru o granulacji 16/32.
